Profile van Pimp Master

verhaaltje:

Vredig en onbeschonken

Jantje beton is ingehuurd bij Jennifeu en Malibu in Drachten. Hij fietst erheen, maar opeens staat hij zomaar stil. Jantje Beton is door sneldrogend beton gefietst. Onder dwang voert Jantje een gesprek met de plaatselijke boswachter, Johannes, die een blikje Coca Cola probeert te openen met zijn baard. De boswachter heeft niet alleen een baard, maar ook een puntpet. Sterker nog het is een kabouter, zon verlepte kabouter.
Jantje, die druk bezig is met het voeren van het gesprek, probeerd ondertussen indruk te maken met zijn griesmeelpudding die hij zojuist heeft gekocht bij de buurtsuper.
Die griesmeelpuddig was speciaal, want het was het eerste downloadbare voedsel dat te verkrijgen was. Maar de verlepte boswachter was te klein om te computeren. Hij kon wel typen op een toetsenbord, door op de toetsen te springen. Maar de aan en uitschakelknop van de computer zat te hoog, hij kon er niet bij. En hij had ook geen vrouw waar hij op kon staan. Toch wou de boswachter ook wel eens griesmeelpudding downloaden.
De verlepte kabouter met een baard en puntpet probeert tijdens het gesprek met Jantje te achterhalen hoe Jantje aan deze griesmeelpudding is gekomen. Ruikend naar onraad verlaat Jantje de kabouter en gaat, aangezien zijn fiets te stil staat om op te fietsen, te voet verder.
Bij het verlaten van de kabouter kijkt hij achterom omdat hij een schelle schreeuw hoorde. De schreeuw was van de verlepte kabouter. Een grote meneer met kleine ballen plette de kabouter! Maar omdat de kabouter zo snel geplet werd, kon hij niet meer schreeuwen. Daarom hoorde Jantje Beton de kabouter toch niet schreeuwen. Dus reed hij verder.
Rijdend op zijn fiets fantaseerde Jantje over verschillende onderwerpen. Zo fantaseerde hij over onderwerpen als roodhuiden, apenrotsen, boekwinkels en muziekprogramma's.
Echter, hij vond het altijd moeilijk om te fantaseren. Want hij is dyslectisch. Hij fantaseerde namelijk niet over onderwerpen als roodhuiden, apenrotsen, boekwinkels en muziekprogramma's, maar over roothuitun, aapenrodzun, boecwinkulz en muziecprochramma's.
Deze beperking heeft Jantje zijn hele leven al met zich mee gedragen en kan niet alleen leven met het plezier van zijn zojuist gekochte griesmeelpudding. Onnodig maakt Jantje de beslissing om, in plaats van rechtdoor, links af te slaan.
Dan krijgt hij opeens een interne netwerkfout. Zijn netwerkkaart is beschadigd en hij moet opnieuw de sleutel van zijn tuinhuisje zoeken, want in het tuinhuisje staat de computer. Daar kan hij zijn netwerkkaart repareren, maar omdat er niks in het tuinhuisje zit besluit hij met een interne netwerkfout door te lopen naar Jennifeu en Malibu.
Ondanks enkele tegenslagen tijdens zijn looproute komt Jantje aan bij Jennifeu en Malibu. Hij besluit om het niet op te geven en wordt aangemoedigt door vier treinmachinisten. Deze treinmachinisten begeven zich op glad ijs, maar aangezien ze alle vier schaatsen dragen geeft dit weinig tot geen problemen.
De treinmachisten begeven zich op glad ijs omdat ze Jantje Beton aan zitten te moedigen terwijl hun trein door het ijs is gezakt. Dat kan de treinmachinisten hun baan kosten, vooral de baan van de groene treinmachist. Echter, het is juni dus er ligt helemaal geen ijs. Daarom vraagt de verbijsterde Jantje voordat hij Jennifeu en Malibu binnenloopt waarom de vier mannen schaatsen dragen.
Ongeinteresseerd kijken deze vier mannen een compleet andere richting uit dan dat Jantje doet. Zodoende krijgt Jantje geen antwoord en probeerd op een andere manier de aandacht van hen te bemachtigen. Met zwaar geschut schopt Jantje een van de vier machinisten op zijn linker bovenarm.
De linker bovenarm breekt af en valt precies in de prullenbak. "Mooi gemikt", zegt de blauwe en lelijkste machinist. De machinist die nu een arm mist schreeuwt het uit van de pijn.
Pijn die geleid wordt door een eenzaam muziekje. Het soort muziek dat afgespeeld wordt in een eenzaam eetcafeetje. Verloren kijkt de eenarmige machinist om zich heen en probeert de efficientste vluchtroute te vinden.
De efficientste vluchtroute blijkt de A7 te zijn, maar er er is een file. En dan nog, je mag niet op de snelweg schaatsen. Daarom besluit de eenarmige machinist niet te vluchten. Hij is zo down, het liefst wil hij dood. De andere machinisten lachen hem namelijk driehoek uit, dit versterkt de drang om zelfmoord. Echter, er komt hulp. De grote man met kleine ballen komt met poep onder de schoenen (van de verlepte kabouter) aanlopen.
De oorzaak van de poep onder zijn schoen kon Jantje na een kruisverhoor niet achterhalen en hij besloot dat het hem niet interesseerde. De grote man met kleine ballen hoopt op een eerlijk gevecht met het cement dat de fiets van Jantje stil heeft doen staan, maar helaas krijgt hij de rode kaart van de plaatslijke scheidsrechter.
De fiets van Jantje blijkt echter slimmer dan eerder gedacht. Omdat de maker van de fiets rekening heeft gehouden met dit veelvoorkomende voorval (in nat sneldrogend beton fietsen), hebben de banden van Jantje zijn fiets sneldrogendbetonafwerendepoedercremezuur.
Door dit fenomeen begon de fiets van Jantje compleet onnodig om zich heen te slaan. Het resultaat van dit voorval was een bloedbad; de machinist raakte zijn rechter bovenarm kwijt en Jantje werd met de kabouter klein gemaakt.
Dit deed de grote man met de kleine ballen en poep onder de schoenen dus, zoals je kon zien. De grote man met de kleine ballen en poep en Jantje en de kabouter onder de schoenen liep verder. Elke keer als de grote man met de kleine ballen en poep en Jantje en de kabouter onder de schoenen (voor het gemak DGMMDKBEPEJEDKODS) een stap zette, schuurden de tanden van de kabouter (kabouters zijn kleiner dan mensen en DGMMDKBEPEJEDKODS's maar de tanden van kabouters zijn groter dan die van vlooien.) over de grond.
Na enkele stappen gezet te hebben werd het geluid een groot gemis voor de DGMMDKBEPEJEDKODS. Het bleek dat de tanden helaas onderschept waren door zesentwintig brulapen welke jaloers waren op het unieke schuurgeluid.
Voor het gemak is DGMMDKBEPEJEDKODS nu piet. Piet was op weg naar Jennifeu en Malibu in Drachten, want Jantje Beton zou daar een kaartconcert houden. Maar hij was zijn gebruiksaanwijzing vergeten, en zonder dat papiertje kom je absoluut niet in feu. Maar omdat ?en van de zesentwintig brulapen, overigens zonder snor, wel een gebruiksaanwijzing had, wilden ze wel ruilen. De gebruiksaanwijzing voor de tanden van de verlepte geplette kabouter.
Alle betrokken personen gingen hiermee akkoord. Vreemd, hoe een gevaarlijke situatie plots kan omkeren naar een rustgevende en vredige situatie. Feestvierend gingen de aangewezen personen naar hun schuilplaats om hun laatste avondmaal te benuttigen. Allen besefden dat het niet lang meer kon duren voordat ze naar de hemel werden geroepen.
Wat ook hardverwarmend was, was dat Jantje zijn netwerkkaart het nu TOTAAL begaf. Dit had het gevolg dat Jantje ook naar de hemel zou gaan (hij had alleen maar goede dingen gedaan in zijn leven, afgezien van de volkerenmoorden die hij pleegde). De zesentwintig brulapen ontvingen Jantje zeer vriendelijk en vonden het gezellig dat hij mee zou gaan naar de hemel. Totaal vredig en onbeschonken.