Laat in de middag waren we al erg moe, dus gingen we op zoek naar een camping. We kwamen terecht op een camping in Vessem. Niet bepaald een praktische camping als brommervakantieganger. Van het personeel kregen we een plekje aangewezen dat het verst lag vanaf de ingang van de hele camping én we mochten niet met de brommers er heen rijden. Auto's en motoren natuurlijk wel (logisch hè
). Met al die bepakking is dat niet echt een pretje, maar om niet meteen gezeik te krijgen 20 meter gelopen en rustig verder gereden naar onze plek.Alles verliep relaxt, alleen moesten we nog even een tent opzetten, wat een enorme worsteling werd. Na een uur zwoegen toch maar afgeweken van de gebruiksaanwijzing en hij stond al snel op.
De volgende morgen vervolgden we onze reis, eindelijk in belgië
. Vergeleken met nederland super relaxt om met je vroem te rijden, aangezien je aardig kan doorgassen op de 70 wegen.Een paar dorpjes verder begon ik aardig te stuiteren in kleine gaten van de weg, toch maar even bandenspanning nachecken. Bij een tankstation bandenpomp erop, maar er gebeurde niets, behalve dat me band leegliep
. Bij het tankstation aan een dikke stinkende belg in zweethempje gevraagd of die ons kon helpen, maar we kregen alleen maar een raar kijkende dikke stinkende belg te zien. Gelukkig zagen we dat er 20m verder nog een tankstation was, waar de bandenpomp het wel deed. Fjooee 
. 
En onze reis ging weer verder. Bij zonhoven nog een stukje snelweg gepakt, omdat we de weg niet verder wisten. Niet echt aan te raden, als je vol bepakt met een top van 67 in volle toeren rijdt.
We kwamen in tijdnood, het was al laat in de middag en er waren geen campings in de buurt. Daarbij kwamen we ook nog eens in Luik terecht. Een ware hel om door te rijden. Na 1,5 uur onrustig zoeken naar bordjes en met de hulp van de gendarmerie was het ons gelukt.
Vanuit Luik aka Hel richting Esneux. Een klein plaatsje in de Ardennen.
Om 20.45, na 9 uur gereden te hebben, kwamen aan op een hele relaxte camping in een prachtige omgeving langs een rivier met Nederlandse leiding die veel interesse toonde in onze reis.
Het begon al te schemeren, maar we hadden honger. Dus opzoek naar eten. We waren ook nogeens erg moe, dus in ver lopen hadden we geen zin en brommeren waren we ff zat. We kwamen al snel bij een duur uitziend restaurantje langs een weg. Waar we kompleet genegeerd werden door de bediening, tot ons door een snauwende franse trut duidelijk werd gemaakt dat de keuken dicht was... (jeaah right
).Terug naar de camping, snel paar zakjes chips en een mars als avondeten naar binnen werken en in het donker de tent opzetten.
De volgende dag namen we een rustdag. Eerst ontbijten bij de frituur en daarna wat rondrijden in de omgeving.
Hier kwamen we een mooie short-cut tegen, die ons leidde naar...
...Vietnam
. 's Avonds aan dit riviertje gezeten en wat bier naar binnen gegooid.De volgende morgen vertelde de campingleider ons de mooiste en beste weg richting Bastogne te rijden. We volgden de Ourthe, waar het echt prachtig is om te rijden. Links van je de Ourthe en rechts een bergheuvel met dennebomen.
(Durbuy) Als avonturiers krijg je natuurlijk genoeg aandacht van al het vrouwelijk schoon
.Jammergenoeg regende het wel. Maar toch was het een erg relaxte dag om te rijden. Geen één keer hoeven te stoppen om de kaart erbij te pakken. Bastogne ligt ook erg centraal, net als naar Rome volgen alle wegen hiernaartoe
.
In Bastogne gingen we opzoek naar het oorlogsmuseum. Voor de gene die Band of Brothers weleens gevolgd heeft, weet wel dat dit een strategisch belangrijk punt was, waar veel gevochten werd. Dit zie je bijna overal terug.
Eindelijk het museum gevonden, beetje rondgelopen langs geweren en paspoppen met mooi uniformen en nog in een bioscoop gezeten waar de hele slag om Bastogne werd uitgelegd.
Bij de uitgang nog 2 bibiguns gekocht en op de camping beetje op elkaar lopen schieten.
Het is inmiddels woensdag morgen en we gaan richting Frankrijk. We rijden enorme bergen en heuvels op en af. Kaj z'n Derbi gast wel lekker door, maar als ik ff werd gehinderd in m'n aanloop naar de volgende berbeklimming kwam ik al snel in z'n 2 terecht
. Erg mooie omgeving, jammergenoeg waren de batterijen op van me cam. Het weer zat weer tegen, dus hadden we geen zin om Frankrijk ver in te gaan. We kwamen uit in Monmedy (20 km van de Belgische-Franse grens
). Mooie camping op een heuvel, met uitzicht over de omgeving.
's Avonds opzoek naar een betaalbare eettent... de Frituur. Bediend door een lekker Pools wijf aten we een overheerlijke grote hamburger. Dat deed ons wel goed. We besloten om weer lekker een rustdag te nemen de volgende dag en gewoon een stuk Frankrijk in te rijden en weer terug naar de camping in Monmedy.
De volgende dag was het alleen enorm kut weer, alweer... Er was geen enkele supermarkt of bakker open. Dus gingen we maar weer naar dat lekkere Poolse .... mevrouw
. We hadden een gastankje bij ons en daar wilden we toch een keer gebruik van gaan maken. Al snel vonden we toch nog een Aldi, met merkwaardige openingstijden (14.30 open). We gingen opzoek naar eieren, die ze er niet hadden
. We kwamen uiteindelijk op de camping aan met een stuk brie en een fles whiskey
. En aangezien het nog steeds ruk weer was, moesten we ons daar maar mee vermaken.'s Avonds volgde een leuke (en vooral bezopen) wandeling door een paar vage gangetjes van een kasteel dat net als de camping ook op de heuvel stond. Helaas geen camera mee, wel nog snel deze foto de volgende dag genomen vanaf de camping (al geeft het erg weinig indruk van hoe het eruit zag):
Vrijdag 8 juli begon de terugreis richting Luxemburg. Alles is vrij gemakkelijk te vinden. Best mooie omgeving, al went het allemaal wel erg snel.
Het schoot lekker op. Rond Wiltz volgt er zelfs een ware racebaan (lees brede-net-geasvalteerde-haarspeltbocht-bergafwaards). Kaj vond het zelfs zo leuk dat die het hele stuk weer omhoog reed om er nog een keer vanaf te scheuren. Ik stak maar even rustig een shaggie op en probeerde een beetje een foto te nemen van de weg:
De reisdag eindigde in Cleveux, een plaatsje in het noorden van Luxemburg. De camping was volledig Nederlands inclusief leiding. 's Avonds in één of andere vage tent gegeten met een erg sagreinige bediende. Terug naar de camping nog een stukje gecrosst, althans, soort van
.Op de camping gingen we in het campingcafé'tje kijken, waar het best gezellig was. Veel interesse in onze reis, ook van een geestelijk gehandicapte man (rond de 30) waar we nog een paar biertjes mee hadden gedronken en die behoorlijk bezopen was maar echt enorm door zuipte. Aardige gast met stoere verhalen over z'n reeswaggie (klein 45km karretje). Hij was dj en kwam uit Tiel, wist alle popu discotheken op te noemen uit Rotterdam. Hij was zelf dj, maar hij stond vaak te draaien voor een stel gehandicapte of oudjes, wat die erg jammer vond...
's Morgens kregen wij te horen dat onze plek op de camping voor die dag gereserveerd was door 4 jongeren, vanwege het mooie uitzicht vanaf deze plek (zie foto hierboven). Alleen stonden zij al om 11.30 voor onze 'deur'. Om de tent te verplaatsen moest die bijna helemaal uit elkaar en aangezien we daar elke dag erg tegenop zagen, besloten we maar om verder te gaan.
Na een tijdje rijden kregen we door dat er races waren in Spa. We besloten om daar nog even langs te rijden.
Tientallen kilometers van het circuit vandaan hoorden we al de geluiden van de auto's.
Bling bling stuur hè?
. Op het circuit bleek een meeting te zijn van getunede auto's. We hadden niet zo'n zin om ook echt in de tribunes te gaan zitten. Kostte ons weer geld en we wilden eigenlijk lekker verder rijden.Ons middageten was natuurlijk in een...
We wilden graag ver genoeg komen, om de volgende dag naar huis te kunnen rijden in één dag.
Na 250 km gereden te hebben kwamen we om 21.45 aan op een camping in de buurt van Eindhoven. Wat ben je dan toe aan een massage... 's Avonds verraste kaj z'n pa en ma ons op de harley. We hadden nog niks gegeten en het was inmiddels al 23.00 uur, dus honger hadden we wel. Er was niets meer open, behalve een spareribs zaak bij een kermis. Daar weer voor het eerst 'lekker' gegeten. Vanaf het begin van onze brommervakantie waren we op een hamburger en patat dieet, dus dit ging er wel in.
In nederland is het weer verschrikkelijk rijden op alle brommerpaden, waar we toch maar schijt aan hadden. We reden verder over alle provinciale wegen, ook erg relaxt met borden. Halverwege de laatste reisdag kwamen we nog langs een oldtimerbeurs/meeting, waar nog een mooie fs1 stond.
Verder veel zundapps, kreidlers en ouwe harken die met een brommerboer-look op hun gezicht kritisch rondkeken. Mijn inmiddels afgerachte zwaarbepakte fs1 trok gelukkig ook nog wat aandacht
.Al snel waren we bij kaj thuis en kon ik nog een laatse 20 km alleen naar huis rijden.
Bedankt voor degene die dit verhaal helemaal gelezen hebben en het is erg aan te raden om ook op brommervakantie te gaan. Al zat het weer bij ons vaak erg tegen, was het een enorme ervaring om nooit te vergeten... Volgend jaar maar lekker op de motor
.Dit bericht is gewijzigd door Peter FS1 op 2-8-2005 om 2:45 uur.