Brommerforum.nl - Print

Brommerforum.nl - Print: Reply

Deze reply is gepost in de afdeling Main Forum in het onderwerp 'ik heb het helemaal gehad....' (ID 7037).
De reply is geschreven door Zeta-boy (UserID 14) op 16-1-03?21:32.

Tsja das behoorlijk kut voor je. Zo heb ik eigenlijk ook ruim 1,5 jaar gedacht. In mindere mate dan wel. Het begon toen mijn ouder problemen kregen. Daarvoor zijn ze in therapie gegaan. Leek de goede kant op te gaan. Geen relatieproblemen meer. En toen ineens KLABAM in mijn gezicht. Daar gingen ze in ??n keer scheiden. School interesseerde me geen ene fuck meer, vrienden jaagde ik bij me weg door ruzie te zoeken met ze. Gelukkig werd de vriendschap met Jordi en Nick alleen maar beter. Brommers voerde ik zo hard mogelijk op en werden in beslag genomen door politie. Financieel zat ik aan de grond. Het ging gewoon zwaar klote allemaal.

Maar toen ik eenmaal eind december 2001 te stoppen met brommers ging de neerwaartse spiraal gelukkig weer de goede kant op en langzaam maar zeker klom ik op uit een dal. Juni 2002 ben ik gestopt met school en besloot ik te gaan werken. Motorrijbewijs 25 dagen na mijn verjaardag gehaald. Paar maanden later een goede motor onder mijn reet. November 2002 kon ik eindelijk aan de slag bij Mc Donalds wat ik al een tijd wilde. (wil daar manager worden en ben dat waarschijnlijk over 1,5 jaar) Geld stroomt binnen. Ik moet daarvoor wel veel werken en op niet bepaald christelijke tijden. Thuis gaat het allemaal goed. Mijn ouders zijn dan weliswaar gescheiden maar zijn allebei hertrouwd. Daar gaat het ook goed mee. Mijn zus is een schat van een meid. Dat terwijl ik een jaar daarvoor altijd ruzie met haar had. Van 's Ochtends vroeg tot 's avonds laat.

Innerlijk ben ik helemaal tot rust gekomen. Ik laat alles op me afkomen en probeer de dingen allemaal op de juiste manier te verwerken. Dus kijk eens naar mijn verhaal en bedenk dan dat het bij jou nu 'pas' een maand duurt. (dat schat ik) Als mij tegenwoordig iets tegenzit ga ik of op mijn motor rijden of ik ga gewoon ergens staan, zitten, hangen of iets dergelijks en denk dan de hele situatie over. Wat had ik anders kunnen doen, kunnen zeggen of kunnen laten zien. Kortom wat kan ik veranderen of wat moet ik maar gewoon accepteren.

Lees dit verhaal eens goed, een paar keer achter mekaar, en lach dan je eigen de tering om wat ik allemaal heb meegemaakt. Bedenk dat het allemaal veel erger is. If we all take life as serious as it comes we would never have fun.....