Dit stond in z'on boekje van me vader, is wel leuk
Schijfremmen: Bij de moderne brommers werd door hun hoge snelheden de afvoer van de warmte aan de remtrommel, als gevolge van de wrijving tijdens het remmen, een probleem.
Deze moeilijkheid is nu grotendeels opgelost door de remtrommel te vervangen door een schijf ( afb. 262 ).
Dit systeem wordt bij de meeste brommers op alle 2 de wielen toegepast, maar bij sommige alleen op het voorwiel.
Op de achterwielen blijven dan de normale remtrommels gehandhaafd.
De wielremcilinder is bij de schijfrem aangepast en bestaat uit een metalen zuiger en stukjes remblokken. De vloeistof drukt de zuigers direct tegen de betrekkelijke kleine stukjes remvoering. Deze drukken op hun beurt aan weerszijden tegen de metalen schijf ( afb. 263 en 264 ). Het principe komt in vele opzichten overeen met dat van de handrem van de fiets.
De zogenaamde Dunlop schijfrem werkt met ronde remblokken en demontabele remklauwen.In tegenstelling met dit systeemm werken de Lockheed- en Girlingschijfrem weer met een andere vorm van remblokken, die gemakkelijk kunnen worden vervangen ( afb. 265 ).
Tijdens het remmen stijgt de temperatuur van de remblokken zeer snel en wordt vrij hoog. Omdat er echter steeds weer een vers koel deel van de schijf wordt 'aangevoerd', blijft de remwerking uitstekend.
Door de hoge temperatuur bij de remblokken van de schijfrem is het noodzakelijk dat een remvloeistof met een hoog kookpunt wordt gebruikt, zoals de tegenwoordige SAE J 1703.
De radiale uitzetting van het materiaal die bij de trommelrem een nadelige invloed op het remmen uitoefent, speelt bij de schijfrem geen enkele rol.
Bij schijfremmen is er geen zelfbekrachtigende werking.
Daarom werkt men het een hogere vloeistofdruk en worden rembekrachtigers veelvuldig toegepast.
Zo dit was het Bijna letterlijk overgetypt uit het boekje, alleen ik heb auto's in brommers veranderd